کاخ محمدرضا پهلوی که تبدیل به موزه شد - دیدستان

فیلم/کاخ محمدرضا پهلوی که تبدیل به موزه شد. خبرگزاری اشتیون پرس: (۱۶ ژانویه ۲۰۱۹)شاه of قبل از فرار از کشور خود در سال ۱۹۷۹، یک ملک کاخ مانند بود که در نزدیکی کوه‌های البرز قرار داشت - جایی که هیچ ایرانی رویای دیدار از آن را نداشت. کاخ Niavaran که مجموعه‌ای از عمارت‌های بزرگ در یک طرح ۲۷ هکتاری (۱۱ هکتاری)است، اکنون از مردم برای شگفت‌زده کردن از تجملات برخوردار است که شاه به مدت تقریبا چهار دهه برای حدود یک دلار آمریکا از آن لذت می‌برد. از آنجا که ایران از ۴۰ سال پیش در روز چهارشنبه در حال خروج از کشور بود، کاخ سفید برای افرادی که در آنجا به سر می‌برند، به معنای بیشتری برای افرادی است که به آنجا می‌آیند و کار می‌کنند. " ما کاری را انجام دادیم که ما آگاهانه انجام دادیم. جمال Shahosseini، که زمانی که یک انقلابی جوان به کاخ با تظاهر کنندگان حمله کرد، گفت: " ما دنبال یک ایدئولوژی بودیم." این مجتمع به سلسله قاجاریه در دهه ۱۸۰۰ بازمی گردد، زمانی که حکومت سلطنتی تصمیم گرفت یک کاخ تابستانی بر روی یک کوه بسازد. همانطور که تهران در سال‌های دهه ۱۹۶۰ رشد کرد، کاخ shah's Marmar در نزدیکی بازار بزرگ عظیم city's به طور فزاینده‌ای مورد دفاع قرار گرفت تا پادشاه بتواند به عنوان تنش‌های سیاسی علیه حکومت خود زندگی کند. پس از یک سو قصد نافرجام، خانواده سلطنتی به قصر Niavaran پناه بردند. شاه در یکی از اتومبیل‌های ورزشی اش با سرعت یا سرعت راه می‌رفت، و به عنوان خلبان، او با هلی‌کوپتر به داخل و خارج پرواز می‌کرد، همانطور که تنش‌ها بالا می‌رفت. هزینه‌های بسیار پرهزینه، همراه با شایعاتی درباره اختلاس در اطراف خاندان پهلوی به خشم سوخت در برابر سلطنت کمک کرد. از خارج، آیت‌الله خمینی، که شاه به زودی به تبعید رانده شد، خواستار یک انقلاب شد و در سال ۱۹۷۹، فشار برای شاه غیرقابل‌تحمل شد، کسی که در آن زمان به طور پنهانی با سرطان مبارزه می‌کرد که در نهایت منجر به مرگ او در تبعید شد. در ۱۶ ژانویه ۱۹۷۹ پهلوی کاخ پهلوی به مدت آخرین بار توسط بالگرد ترک شد و به تهران نگاه کرد که هرگز دوباره آن را نخواهد دید. در یازدهم فوریه ۱۹۷۹، پس از پایان انقلاب، معترضین از کنار گارد امپراطوری که در مجتمع بود گذشتند و به آنجا رسیدند. امروزه، بازدید کنندگان از مجتمع می‌توانند سالن‌های محل سکونت سابق shah's را پیاده کنند و لباس‌ها و اقلامی را که پشت سر گذاشته بودند ببینند. برای Fardin Asgari، یک مهمان ۲۸ ساله که مدت‌ها پس از انقلاب و جنگ خونین هشت ساله با عراق به دنیا آمده بود، رستوران غذاهای سبک فرانسوی و محیط لوکس این بود که مردم به شاه به عنوان یک دیکتاتور نگاه می‌کردند." او گفت: " آن‌ها می‌خواستند که دولت مردمی و منتخب داشته باشند، نه دیکتاتوری."